Φωτιστική ἁγιοπατερική διδαχή πού ἀναφέρεται στόν ἰσάγγελο μοναχικό βίο - "τήν δόξα καί τό καύχημα τῆς Ἐκκλησίας μας", κατά τόν ἀββᾶ Ἰσαάκ - ὁ ὁποῖος κινδυνεύει μόνο ἀπό τόν πειρασμό τῆς ἐκκοσμικεύσεως, πού τόν ἀποστερεῖ ἀπό τίς ζωογόνες φλέβες τῆς ἀσκητικῆς μας παραδόσεως.
Πολύτιμο καί ἀναγκαῖο ἐγκόλπιο γιά κάθε ὀρθόδοξο μοναχό μά καί γιά κάθε φιλομόναχο χριστιανό. Ἔκδοση καλλιτεχνική καί ἐπιμελημένη.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
... Ὁ ὀρθόδοξος μοναχός, ἐξ ὁρισμοῦ, βιώνει καί διαφυλάττει ἀπερίτμητη τήν μοναστική καί κάθε ἄλλη ἐκκλησιαστική παράδοση. Ἡ πνευματική του ἀκοή εἶναι ἰδιαίτερα εὐαίσθητη στό θεόπνευστο παράγγελμα: στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις ἅς ἐδιδάχθητε (Θεσ. Β' 2,15).
Κατά τοῦτο ὁ μοναχός εἶναι ἡ νήφουσα καί γρηγοροῦσα συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας. Ἄν ἡ ἐκκοσμίκευση τόν ἀλλοτριώσει, ποιός μπορεῖ νά ὑπολογίσει τήν ἀνυπολόγιστη ζημιά ἤ φθορά σ' ὁλόκληρο τό μυστικό σῶμα;
Πατέρες, ἀδελφοί καί ἀδελφές, φρονῶ πώς δέν θά μπορούσαμε νά κλείσουμε μέ καλύτερο τρόπο τό παρόν σχεδίασμα, παρά μέ τούς ἀκόλουθους ὑπέροχους φωτιστικούς στίχους ἑνός θείου ὕμνου τοῦ ὁσίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου καί πάλι, πού ἐξεπήγασαν ἀπό τόν ὑπερκόσμιο θεῖο νοῦ καί τήν χριστοφόρο καρδιά του:
"Μοναχός ὅστις ἀμιγής ἐστι κόσμου
καί ἀεννάως ὁμιλεῖ Θεῷ μόνῳ,
βλέπων βλέπεται, φιλῶν φιλεῖται
καί γίνεται φῶς λαμπόμενος ἀρρήτως"...
